อีก๔วันก็จะเป็นวันแม่แห่งชาติแล้ว คนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่เขาคงได้กราบและมอบมาลัยหรือดอกมะลิ ให้แม่หากใครแม่ล่วงลับแล้วดังเช่นเราคงทำได้เพียงทำบุญอุทิศผลบุญให้ท่าน หวนคิดถึงอดีตในครั้งหนึ่งในทุกๆครั้งเมื่อแม่ยังอยู่ ยามที่เจ็บป่วยไข้หญิงหนึ่งพึงอยู่เคียงข้างเฝ้าประคบประหงม บ่มไข้ให้ลูกหายป่วย เวียนเข้าออกครัวต้มข้าวทำปลาให้ลูกทานก่อนทานยา ป่วยมากแม่พายเรือพาไปหาหมอในตลาดแม่กลัวการข้ามสะพานมหาชัยมากแม่ไม่กล้าข้ามกลัวสะพานจะพังลงมา แม่คงกลัวที่สูงในสมัยนั้นสะพานดูสูงใหญ่มาก แม่ก็ขอแรงคนงานของน้าสาวพานั่งซ้อนท้ายจักรยานพาหาหมอฉีดยา เมื่อเด็กเราป่วยประจำใครเขาเป็นหัดเราก็ออกหัด ใครเขาตาแดงเราก็ตาแดง ใครเขาออกอีสุกอีใสเราก็ออกกับเขาบ้าง ปวดท้องเพราะไม่ทานข้าว ปวดฟันเพราะชอบทานท็อปฟี่กวนจากน้ำตาลปี๊ปประจำปวดจนเป็นรัมนาดคางบวมแก้มโย้ คางทูมก็เป็น ไข้หวัดนี่ไม่ต้องพูดถึงเข้าหน้าฝนเป็นประจำ หนักสุดก็เป็นไข้ป้างป่วยอยู่หลายวันฉีดยา๓-๕วัน ระยะสอบกลางภาคพอดีต้องไปสอบทั้งที่เพิ่งหายป่วยนั่นแหละ ทุกๆครั้งมีเพียงแม่คนเดียวที่คอยดูแลส่งข้าวส่งยา จนเติบโตเข้าวัยทำงานก็แม่อีกนั่นแหละที่คอยดูแลตลอดมา จนเมื่อท่านสิ้นไป ถึงตอนนี้แม้ล่วงเลยมาเป็นน้า ป้า ย่า ยายเขาแล้วก็หาใครเทียบแม่ไม่มี ใครที่มีแม่ขอให้รักและดูแลท่านให้ดี อย่าได้คิดถึงแม่รักแม่ได้ต่อเมื่อสายไปไม่มีท่านอยู่ในโลกใบนี้แล้ว
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น