week12

เมื่อคืนวันพุธง่วงนอนมากจึงไม่ได้เข้ามาเขียน ขอยกยอดมาในเย็นวันนี้แทน เหมือนยกเขาออกจากอกเลยเรื่องPPT ได้เรียนรู้จากอาจารย์มากขึ้นและละเอียดกว่าที่เคยได้เรียนรู้มา ซึ่งความรู้สึกแต่ก่อนนั้นโกรธมากเลย โกรธตัวเองที่ช่างรับรู้ช้าและรู้จักวิธีการนำเสนอแบบPPT น้อยจริงๆเป็นผลให้การเทสเก็บคะแนนในวิชาอื่นทำได้ไม่สมบูรณ์ โดยทำไม่เสร็จเพราะทำไม่ได้ติดขัดไปหมดเลย เมื่อมาเรียนจากอาจารย์เราจึงมีความรู้สึกที่ดีขึ้นมากๆ อาจารย์สอนเป็นขั้นเป็นตอนดีมากเชียวหล่ะ คนยุดเรากับเรื่องเครื่องมือเครื่องไม้ทางด้านไอทีนั้นมีน้อยมาก แต่ก็จะพยายามเรียนรู้ให้รู้และทำได้มากขึ้น ต้องขอขอบพระคุณอาจารย์มากที่เข้าใจถึงปัญหาของนักเรียน เพราะทุกคนล้วนมีพื้นฐานมาน้อยมากเป็นส่วนใหญ่ของนักเรียนในห้องเรียนของเรา และอีกทั้งในสำนักงานก็มิได้ใช้งานมากนัก หากจะมีใครให้รู้สึกหมั่นไส้หรือว่าเราเว่อร์ชมแต่อาจารย์ทุกสัปดาห์ เราไม่ว่าหรอกเพราะเขาไม่ได้เป็นเรา จึงไม่สามารถรับรู้ได้ว่าความคิดความรู้สึกของคนที่อยากเรียนเพื่อให้ได้รู้เรื่องที่เรียนมากๆ แต่ผลที่เรียนรู้เหมือนอยู่ในความมืดสมองไปต่อไม่ได้ เหมือนถูกขังในห้องเล็กๆ แคบๆ มืดมิดนั้นเป็นเช่นไร แม้วัยจะเป็นอุปสรรคบ้างแต่ชีวิตก็ยังมีหวังยังมีพลังและแสงสว่างปลายทางข้างหน้า และในสัปดาห์นี้จึงขอนำภาพพระอาทิตย์ตอนเที่ยงคืนมาฝาก